ابزارهای دورکاری در تجربه روزمره کارکنان
کرونا مثل جنگ می‌ماند. سخت است، به آدم‌ها زخم می‌زند و بعد از رخ دادنش هیچ چیزی مثل قبل نخواهد بود. مثل جنگ، زخم‌های فیزیکی و روحی به فاصله چند سال بعد یا چند ده سال بعد مرهم می‌گیرند و شماری هم هرگز جبران نمی‌شوند. مثل جنگ باید منتظر بود که بعد از ویرانی‌ها و اتمام جنگ، کسب‌وکارها، فناوری‌ها، و سبک زندگی افراد وارد مسیر جدیدی شوند که قبلا سابقه‌ای از آن در ذهن بشر وجود نداشته است. یا شاید بهتر است منتظر «اتمام» آن برای ایجاد یک مسیر جدید نباشیم. در واقع، به محض آنکه جنگ آغاز می‌شود، مسیرهای تازه شروع به ایجاد می‌کنند و این چیز عجیبی نیست که منتظر باشیم با تغییر در بخشی از یک سیستم بزرگ، تغییرات کوچک و بزرگ و دامنه‌دار در بخش‌های دیگر حتی در اجزای دورتر نسبت به منشأ اصلی تغییر رخ دهند.
تغییرات ناشی از کرونا برای کسب‌وکارها به محض شیوع آن شروع شد. تعداد زیادی از کسب‌وکارها مسیر جدیدی برای ادامه فعالیت‌ها برگزیدند و برخی نیز ناگزیر از پذیرش آن شدند. این تغییرات طیف وسیعی از تغییر در استراتژی، منابع انسانی، و … تا تغییر در ابزارهای کار را شامل می‌شود.
درباره تغییرات اساسی کسب و کارها در اثر کرونا در ماه‌های اخیر وبینارهای بسیاری برگزار شده و گفت‌وگوهای فراوانی از جانب مدیران کسب‌وکارها صورت گرفته است اما کمتر پیش آمده که درباره تغییرات جزئی‌تری که زندگی روزمره کارکنان سازمان را تحت تاثیر قرار داده است مانند ابزارهای آنلاین دورکاری صحبتی شده باشد.
این در حالی است که کارکنان سازمان برای ادامه روند کاری خود نیازمند آگاهی از ابزارهای دورکاری در دسترس هستند. و حتی بسیاری از مدیران سازمان‌ها هنوز نتوانسته‌اند با توجه به دغدغه‌هایی که برای امنیت اطلاعات، تعریف سطح دسترسی کارکنان، ثبت زمان‌های کارکرد و … دارند، برای انتخاب ابزارهای مناسب مدیریت عملیات سازمان‌شان به نتیجه برسند. ابزارهایی که به آن‌ها امکان دهد فعالیت کارکنان را در زمان دورکاری با بهره‌وری مناسب پیش ببرند. مخصوصا که در شرکت‌های بزرگ بعد از پیاده‌سازی یک ابزار آنلاین مدیریت عملیات و پیکربندی آن بر اساس فعالیت‌های سازمان هزینه تغییر ابزار بسیار بالاست و انتخاب آن باید با دقت بیشتری صورت گیرد.
کارکنان سازمان برای ادامه روند کاری خود نیازمند آگاهی از ابزارهای دورکاری در دسترس هستند
برخی از شرکت‌های کوچک که ابزارهای دورکاری رایگان نیازهای آن‌ها را به میزان خوبی رفع می‌کند، در شناخت و استفاده از این ابزارها چابک‌تر عمل کرده‌اند و شماری از آن‌ها هنوز از بسیاری از این ابزارها یا امکانات بیشتر آن‌ها بی‌خبرند. به عبارتی، انتخاب ابزارهای دورکاری و مشکلات کارکنان در استفاده از آن‌ها هنوز بعد از چند ماه از گسترش دورکاری موضوع صحبت روزانه بسیاری از افراد است. نشانه‌ای از اینکه کارکنان بیش از پیش به حمایت و مشورت مدیران و متخصصان فناوری اطلاعات نیاز دارند تا در تجربه جدید دورکاری که احتمالا در آینده نزدیک تبدیل به روند کاری معمول‌شان خواهد شد، موفق عمل کنند.
بخشی از این حمایت با دادن اطلاعات جامع و کافی درباره امکانات و بهترین زمان استفاده از هر ابزار قابل انجام است (در این زمینه، لین دیزاین گزارشی نسبتا جامع از ابزارهای موجود و مزایا و معایب آن‌ها در دست تدوین دارد که ۳۰ مرداد ۱۳۹۹ منتشر خواهد شد و از قسمت محصولات همین سایت در دسترس خواهد بود) و بخشی دیگر نیازمند تلاش مدیران سازمان‌های کوچک و بزرگ برای تغییر و بهبود فرایندها بر محور دورکاری در بلندمدت است.
امروز بیش از هر زمان دیگری، این کارکنان سازمان‌ها هستند که نیاز دارند هدف خلق تجربه متمایز قرار گیرند و با خدمات جدیدی که سازمان برای کارکنان خود طراحی می‌کند، آماده پذیرش آینده کاری متفاوت شوند.
